Przy rozważaniu zagadnienia przyjmowania do Stołu Pańskiego, musimy pamiętać o tym, że należy na nie patrzeć z dwóch punktów widzenia, Bożego i ludzkiego. Z Bożego punktu widzenia, przy Stole Pańskim jest miejsce dla każdego członka ciała Chrystusa. Równocześnie patrząc na to z ludzkiej strony, musimy pamiętać o tym, że nie jesteśmy obecnie w okresie z Dziejów Apostolskich 2, ale z 2 Tymoteusza. W Dziejach 2 Pan przydawał do Zgromadzenia tych którzy mieli być zbawieni. Wszystko odbywało się w sposób czysty i bez żadnych pomyłek. Ale w 2 Tymoteusza, mamy już do czynienia z wielkim domem, naczyniami ku niesławie, fałszywymi wyznawcami, wszelkiego rodzaju błędami, złem i trudnościami. Dlatego, jeżeli mamy pragnienie być "przydatnymi dla Pana", musimy "OCZYŚCIĆ" się od naczyń ku niesławie; "STRZEC się pożądliwości młodzieńczych", "WYJŚĆ" spośród fałszywych wyznawców. Wszystkie te wymagania muszą być spełnione i rozstrzygnięte w sercu i sumieniu, oraz z największą uwagą i ostrożnością wzięte pod uwagę przy przyjmowaniu do Stołu Pańskiego.

Kolejną rzeczą godną uwagi jest przestudiowanie 1 Koryntian 11. W Zgromadzeniu w Koryncie mieliśmy do czynienia z rozłamami, i dlatego Apostoł powiedział: "muszą być stronnictwa między wami, aby ci którzy są DOŚWIADCZENI, byli jawni między wami". On nie powiedział: "aby ci którzy są CHRZEŚCIJANAMI, byli jawni między wami". Wierzę, że słowo: "doświadczeni" jest przeciwieństwem słowa: "heretycy", albo przeciwieństwem wyrażenia: "ludzie działający według swych pożądliwości". Esencją znaczenia słowa "herezja" jest działanie według własnej woli, i jest to korzeń rozłamów. Podczas gdy Apostoł mówi: "niechże człowiek samego siebie DOŚWIADCZA, a tak niech je z chleba tego", to nie ma na myśli "sprawdza" ale "doświadcza" - to samo słowo jakie mamy w wierszu 19. Apostoł nie mówi: "Jeśli ktoś jest chrześcijaninem, niech z tego chleba je".

Jeżeli "herezja" albo własna wola zacznie działać, i w rezultacie tego zaczną pojawiać się "schizmy" (rozłamy), mamy "doświadczać" samych siebie, w odniesieniu do naszego moralnego i duchowego stanu, i zająć nasze miejsce przy Stole Pana, gdzie najważniejsze są, nie NASZE lub innych ludzi, prawa i przywileje, ale tylko wymagania jakie stawia Chrystus jako Głowa ciała.

Nie mógłbym nigdy, przez łaskę Boga, zaakceptować żadnej innej podstawy dla społeczności z wyjątkiem chwalebnej prawdy przedstawionej w Efezjan 4: "Jedno ciało". Stół Pański nie jest miejscem gdzie czyni się uprzejmości wobec ludzi, albo pokazuje NASZĄ wielką swobodę, otwartość umysłu, albo nowoczesność ducha. Nie! Stół Pański jest miejscem gdzie tylko wymagania Chrystusa mają być respektowane; jest to miejsce gdzie prawda, świętość i praktyczna sprawiedliwość mają być szczególnie widoczne*.

1 Koryntian 9, wymaga naszej najgłębszej rozwagi, szczególnie w odniesieniu do tego, czego uczy się powszechnie jako przedmiot "herezji". Najczęściej towarzyszy temu słowu idea, że chodzi o fałszywą doktrynę. W historii kościoła, za heretyka uważa się osobę nauczającą czegoś co sprzeciwia się ortodoksyjnej wierze. Jednakże w istocie, prawdziwe znaczenie słowa "herezja" to po prostu własna wola; i kiedykolwiek ona zaczyna działać, to jest to bezpośrednim poprzedzeniem powstawania sekt i rozłamów w Zgromadzeniu.

Pan Jezus jest Wiecznym Synem Bożym. On przyszedł jako prawdziwy człowiek "... Bóg objawiony w ciele." On zszedł z nieba, aby wykonać dzieło zbawienia. Zgubiony grzesznik może być uratowany - ty i ja. Kto wiedząc o tym fakcie zlekceważy go, temu nie można pomóc w żaden sposób. Lepiej by było takiej osobie, gdyby się nigdy nie urodziła. Chrystus nie był założycielem religii. Rzeczywiste, biblijne chrześcijaństwo nie jest ludzkim wymysłem, nie jest religią obok wielu innych. Pan Jezus objawił nam żywego Boga. On mógł powiedzieć: "Kto mnie widzi, widzi Ojca". (Jan 14,9) On mógł powiedzieć: "Jam jest prawda". (Jan 14,6) Czy Mahomet nakarmił 5 chlebami i 2 rybami 5000 mężów? Czy Budda uzdrawiał ślepych, Konfucjusz wskrzeszał z martwych? Oni wszyscy zostali złożeni w grobie tak, jak każdy śmiertelnik i tak już pozostali. Tylko jeden zmartwychwstał, Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel Świata! On mógł o sobie powiedzieć: "Jam jest zmartwychwstanie i życie". Czy ktoś kiedykolwiek odważył się tak o sobie powiedzieć? Jezus rzekł do Piłata: "Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy kto jest z prawdy, słucha głosu mego" (Jan 18, 37). Czy Ty słuchasz Jego głosu? On chce Tobie dać prawdziwy pokój, wieczną radość i mieszkanie w domu Ojca. Ugnij się przed Nim, wyznaj swoje grzechy i uwierz, że On także dla Ciebie spełnił dzieło wykupienia. "Kto wierzy w Syna ma żywot wieczny" (Jan 3,36)