ZAPRASZAMY NA STRONĘ GŁÓWNĄ

koniecznie przeczytaj: Jakim było Twoje życie!

Wąska Droga ...

Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują. Ewangelia Mateusza 7 rozdział 13 i 14 wiersz

Wielu ludzi w dzisiejszych czasach pragnie dowiedzieć się czegoś o Bogu. Większość z nich wie o Nim niewiele, a to, co usłyszeli, powoduje, że Jego obraz jest zniekształcony. Wielu ludzi tworzy "boga" na własny obraz i istnieje On wyłącznie w ich wyobrażeniach. Konsekwencje takiego postępowania niebezpiecznie zbliżają nas do spędzenia wieczności w piekle. Możemy mylić się co do niektórych rzeczy, ale pomyłka która dotyczy zbawienia jest największym błędem, jaki możemy popełnić. Jej skutki są fatalne dla naszych wiecznych dusz.

Celem tego artykułu jest pomoc tym, którzy są zainteresowani głębszym zrozumieniem, tego kim jest Bóg i przedstawieniem wymagań, jakie On stawia swoim naśladowcom. Wejście do nieba nie jest łatwe. Jezus powiedział, "Starajcie się wejść przez wąską bramę, gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, ale nie będą mogli" (Ew. Łukasza 13:24). Jest niezwykle ważnym, aby wziąć sobie te słowa do serca.

Zawartość artykułu można streścić w następujący sposób:

1. Bóg jest naszym stwórcą; dlatego jesteśmy odpowiedzialni przed nim za naśladowanie go i posłuszeństwo w stosunku do niego.

2. Bóg jest święty; dlatego nienawidzi wszelkiego grzechu. Bóg jest prawy i sprawiedliwy, więc musi karać za grzech.

3. Wszyscy ludzie rodzą się z zepsutym sercem, które kocha grzech i nienawidzi Boga. Korupcja w sercu każdego człowieka powoduje, że chce on iść własną drogą, robić wszystko na swój sposób i łamać boże przykazania.

4. Osoba Jezusa Chrystusa jest jedyną odpowiedzią Boga na problem grzechu.

5. Naśladowanie Jezusa wymaga kosztów. Jezus żąda bezwzględnego pierwszeństwa w naszym życiu, gdyż w innym razie nie możemy być jego naśladowcami.

6. Bóg żąda, aby osoba, która do niego przychodzi, najpierw pokutowała i odwróciła, się od wszystkich grzechów, oraz poddała Jezusowi jako Panu.

Mamy nadzieję, że po przeczytaniu artykułu do tego momentu jesteś zainteresowany na tyle, aby dokładniej sprawdzić jej treść. Ile jest warta dla ciebie własna dusza? Jezus powiedział, "Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, jeśli siebie samego zatraci lub szkodę poniesie?" (Ew. Łukasza 9:25).

BÓG JEST NASZYM WSZECHPOTĘŻNYM I WSZECHWŁADNYM STWÓRCĄ

W Biblii Bóg jest pokazany jako Wszechpotężny i Wszechwładny Stworzyciel wszechświata i wszystkiego, co się w nim znajduje, łącznie z człowiekiem. "Ponieważ w nim (Bogu) zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone" (Kolosan 1:16).

Ponieważ Bóg jest naszym Stwórcą, jesteśmy przed Nim odpowiedzialni za to, aby Go naśladować i okazać Mu posłuszeństwo. Nie mamy prawa do samych siebie. "Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! On nas uczynił i do niego należymy, myśmy ludem jego i trzodą pastwiska jego" (Psalm 100:3).

Właśnie Bóg jako Stworzyciel ustanawia kryteria tego co dobre, a co złe. On z miłością stworzył nas na Swój obraz. Nie jesteśmy jak zwierzęta; ani roboty, czy też maszyny. Ponieważ Bóg nas stworzył ma absolutne prawo do naszego życia; jesteśmy przed Nim odpowiedzialni i całkowicie od Niego zależni.

BÓG JEST ŚWIĘTY, PRAWY I SPRAWIEDLIWY

Bóg jest Bogiem świętym. On jest zupełnie czysty i moralnie doskonały. Bóg za swoją świętość jest wielbiony przez niebiańskie istoty. Serafowie (stworzone istoty podobne do aniołów) otaczają Boży tron i wołają, "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów!" (Izajasza 6:3). W całej Biblii żadna z cech Boga nie jest powtórzona trzy razy jak ta. Czystość moralnych praw Boga odzwierciedla Jego świętość. "Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte, i sprawiedliwe, i dobre" (Rzymian 7:12). Ponieważ Bóg jest święty, nienawidzi wszelkiego grzechu i wszystkiego co sprzeciwia się Jego prawom.

Bóg jest również prawy i sprawiedliwy. Oznacza to, że zawsze czyni rzeczy prawe i postępuje według doskonałej sprawiedliwości we wszystkim, co robi. Boska sprawiedliwość wymaga, aby karać każdy bunt przeciwko Bożemu autorytetowi i każde pogwałcenie Jego moralnego prawa. Kiedy ludzie tu na ziemi popełniają przestępstwa, spodziewamy się, że zostaną ukarani. O wiele bardziej możemy oczekiwać od świętego Boga, że ukarze tych, którzy buntują się przeciw Niemu i łamią Jego niebiańskie prawa.

PONIEWAŻ BÓG JEST ŚWIĘTY, PRAWY I SPRAWIEDLIWY, JEST JEDNOCZEŚNIE BOGIEM WIELKIEGO GNIEWU

Gniew jest jedną z cech Boga, którą większość ludzi woli ignorować, a nawet zmieniać jej znaczenie. W rzeczywistości jest inaczej, gdyż w Biblii jest więcej fragmentów mówiących o Bożym gniewie niż o miłości. "Boży gniew to Jego świętość pobudzona do działania przeciwko grzechowi." ¹ Grzech jest aktem lub formą buntu przeciwko Bożemu autorytetowi oraz Jego prawom. "Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę" (Rzymian 1:18).

Piekło istnieje. Jest miejscem nie kończącej się kary i wiecznego ognia. Gdybym powiedział coś innego, starał się ukryć przed wami ten fakt lub zignorował istnienie piekła, wtedy skłamałbym. Wszyscy ludzie, którzy odrzucają Boży autorytet we własnym życiu lub przekraczają Jego prawo, znajdą się w piekle na wieki. Skoro grzech powoduje tak straszną karę, to powinniśmy dowiedzieć się o nim czegoś więcej.

GRZECH I CAŁKOWITE ZEPSUCIE W SERCU CZŁOWIEKA

"Bóg stworzył człowieka prawym, lecz oni uganiają się za wielu wymysłami" (Ks. Kaznodziei Salomona 7:29).

Niewielu powie, że grzech nie istnieje, ale większość nie traktuje go jako osobistego problemu. Skąd pochodzi grzech? Jak to się stało, że dzisiejszy świat jest w takim stanie? Tylko w Biblii możemy znaleźć odpowiedzi na te pytania. Wcześniej zobaczyliśmy, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz. Adam, pierwszy człowiek, którego stworzył Bóg, był święty i prawy. Adam nie tylko był pierwszym człowiekiem, ale Bogu upodobało się uczynić go przedstawicielem, legalną głową całej rodziny ludzkiej, która miała narodzić się z niego. On był głową naszej rasy i cały rodzaj ludzki mógł ostać się lub upaść razem z nim. Z tego powodu Adam został poddany testowi, aby sprawdzić czy będzie posłuszny swojemu Stwórcy, służył Mu i czy podda się Jego autorytetowi. "I dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno tobie jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz" (I Ks. Mojżeszowa 2:16). Adam umyślnie i dobrowolnie wybrał nieposłuszeństwo wobec Boga, a razem z nim cała rasa ludzka stała się prawnie winną. "Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli" (Rzymian 5:12). Śmierć (kara za grzech) przyszła na wszystkich ludzi, ponieważ prawnie wszyscy zgrzeszyli razem z Adamem- legalną głową naszej rasy. Grzech Adama został przypisany wszystkim jego potomkom.

Grzech pierwszego człowieka wywołał wiele poważnych konsekwencji. Natura człowieka oraz serce w wyniku grzechu zostały całkowicie zepsute. Każde dziecko rodzi się z takim sercem. "Oto urodziłem się w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka moja" (Psalm 51:7). Dziecka nie potrzeba uczyć grzechu lub robienia złych rzeczy. "Nie!" jest jednym z pierwszych słów, jakie wychodzi z ust dziecka i jest wypowiadane w obronie przed autorytetem. Największym problemem człowieka jest jego zepsute serce. "Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne i zepsute, któż może je poznać?" (Jeremiasza 17:9). Skażone serce człowieka sprawia, że ten pragnie chodzić własnymi drogami i być wrogiem Boga, Jego autorytetu i prawa. Człowiek z natury kocha samego siebie i nienawidzi Boga, "Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą" (Rzymian 8:8).

Zepsucie ludzkiego serca objawia się w:

1) Samolubnych myślach i takim samym postępowaniu. Samolubstwo będące w nas wszystkich objawia, że serca są zepsute. Ono kieruje życiem według zasady, że będę robił, to co jest najlepsze dla mnie. Jeżeli mam do wyboru dwie możliwości, to wybiorę tę, która pomoże mi i z której wyciągnę najwięcej korzyści dla siebie. Biblia mówi, "Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył" (Izajasza 53:6). Właśnie taka jest istota grzechu: pójście własną drogą i robienie wszystkiego na swój sposób, a w tym samym czasie lekceważenie Boga. Jednak Biblia wyraźnie naucza, że to jest grzech, ponieważ chodząc swoimi drogami siebie czynię, nie Boga, królem własnego życia. Odbieram należne Mu miejsce Władcy i Pana nad moim życiem, a siebie podnoszę do rangi boga. To jest straszny grzech. Taka tendencja wspólna wszystkim ludziom objawia całkowite skażenie serc.

2) Nieposłuszeństwie Bożemu Prawu. Dzieląc według prawa winę z Adamem, zespalamy się z nią przez dobrowolny i rozmyślny wybór, aby łamać Boże prawo. Kiedy przekraczamy Jego prawa, walczymy przeciw Niemu. Dla pełniejszego zrozumienia Bożych praw najlepiej jest przypatrzeć się Dziesięciorgu Przykazań z II Ks. Mojżeszowej 20:1-7. Przyjrzyjmy się bliżej niektórym z nich.

"Nie będziesz miał innych bogów obok mnie" (II Ks. Mojżeszowa 20:3). Jakie rzeczy czczą ludzie zamiast Boga? Dziś wielu czci pieniądze, dobra materialne, popularność, ubiory, sławę, potęgę, przyjemności, a nawet samych siebie. Poświęcają serca tym rzeczom i one stają się przedmiotami uwielbienia.

"Nie kradnij. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu. Nie zabijaj. Nie cudzołóż" (II Ks. Mojżeszowa 20:15-16 i 13-14). Kradzież, kłamstwo, morderstwo i cudzołóstwo są przez Boga zakazane. On każdą kradzież uważa za grzech, również wszystkie kłamstwa, nawet te, które uważamy za "niewinne."

Boże prawo nie tylko reguluje działania zewnętrzne, ale także sposób myślenia. Jezus w Kazaniu na górze wyjaśnił, że dla Boga gniew w sercu jest równy morderstwu, a myśli pełne pożądliwości są cudzołóstwem. Co odczuwasz myśląc o wymaganiach stawianych przez Boże prawa? Jaka jest twoja reakcja, gdy porównujesz je z własnym sposobem życia? Co według ciebie powinien zrobić Bóg z tymi, którzy łamią Jego prawa? Jakub mówi, "Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego" (Jakuba 2:10). Tylko jedno przekroczenie prawa Bożego w myśli lub uczynku czyni osobę winną pogwałcenia wszystkich praw Bożych. Wina za pierworodny grzech Adama spoczywa na nas. Jesteśmy winni samolubnego wywyższania się i zajmowania zaszczytnego miejsca ponad Bogiem. Potwierdzamy naszą winę łamiąc codziennie Boże prawa. Serce człowieka jest całkowicie zepsute przez grzech. Nasz grzech jest naprawdę wielki.

BOŻE ROZWIĄZANIE:

W osobie Jezusa Chrystusa znajdujemy Boże rozwiązanie problemu grzechu, który jest w ludzkim sercu. Ponieważ Bóg jest święty, prawy i sprawiedliwy, jedynie doskonałe posłuszeństwo Jego prawom może otworzyć człowiekowi drogę do nieba. Jednak grzeszne serce człowieka sprawia, że ten nie może być idealnie posłuszny tym prawom.

Bóg w osobie Jezusa Chrystusa literalnie stał się człowiekiem i żył w doskonałej sprawiedliwości, stając się posłusznym prawom, które ustanowił, a uczynił to dla Swoich dzieci. Po tym jak żył w zupełnym posłuszeństwie wobec prawa, dobrowolnie umarł za grzeszników. Boża sprawiedliwość musi znaleźć zadośćuczynienie. Śmierć jest karą za pogwałcenie Bożych praw. "Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć" (Rzymian 6:23). Kiedy Jezus umierał, doświadczył Bożego gniewu, oburzenia i poniósł karę za grzechy ludzi. Chrystus zmarł jako ofiara za grzechy, aby zadośćuczynić wymaganiom boskiej sprawiedliwości i wziąć na Siebie karę za grzechy. Trzy dni po tym jak umarł za grzeszników, Chrystus zmartwychwstał. Po okresie czterdziestu dni, kiedy ukazywał się Swoim naśladowcom wstąpił do nieba, gdzie teraz rządzi jako Król i Pan wszelkiego stworzenia.

JEZUS CHRYSTUS - POŚREDNIK MIĘDZY BOGIEM A CZŁOWIEKIEM

"Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Jezus Chrystus" (I Tymoteusza 2:5). Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Jeżeli człowiek może mieć jakąkolwiek nadzieję na zbawienie, to znajduje się ona wyłącznie w Osobie Jezusa Chrystusa. Jako pośrednik Chrystus pełni trzy funkcje: Proroka, Kapłana i Króla.

Jako Prorok, Chrystus uczy nas, abyśmy spojrzeli we własne serca. Ten, kto zostanie pouczony przez Chrystusa- Proroka, zobaczy w głębi serca straszne zepsucie i zło, bezwartościowość tego co oferuje świat w porównaniu z niebiańskim bogactwem oraz zauważy potrzebę nauczenia się od Jezusa, w jaki sposób Go naśladować żyjąc w posłuszeństwie wszystkim Jego przykazaniom.

Jako Kapłan, Jezus dopełnił wszelkiej sprawiedliwości przez całkowite posłuszeństwo Bożemu prawu. Tak jak starotestamentowi kapłani składali Bogu ofiary, Chrystus stał się doskonałą i ostateczną ofiarą, ginąc jako człowiek za ludzi. Umierając, wziął na siebie karę za nasze grzechy, aby Bóg mógł sprawiedliwie zaoferować zbawienie z grzechów tym, którzy przychodzą do Pana Jezusa Chrystusa po przebaczenie i pojednanie z Bogiem. "Ale obecnie objawił się on jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie" (Hebrajczyków 9:26).

My, którzy chcemy żyć w posłuszeństwie Bożym przykazaniom musimy podporządkować naszą wolę Chrystusowi jako Królowi, abyśmy mogli poddać się Jego rządom i władzy. Wielu pragnie skorzystać z ofiary Chrystusa i przebaczenia, ale nie chce podlegać Jego władzy. Chcą Chrystusa, ale także grzechu. Jednak ci, którzy nie będą mieli Chrystusa jako Pana nad całym życiem, nie mogą liczyć na Niego jako Zbawiciela. Chrystus pewnego dnia będzie Sędzią tych, którzy odrzucają Go jako Króla. Każdy, kto przychodzi do Jezusa musi, przyjąć Go bez przymusu, dobrowolnie i z miłością jako Proroka, Kapłana oraz Króla. Nie możesz dzielić Osoby Chrystusa.

OBLICZAJĄC KOSZT

Jezus często ostrzegał słuchające Go tłumy o koszcie stania się Jego naśladowcą. Nieraz Jezus oddalał się od potencjalnych naśladowców, ponieważ wiedział, że nie chcieli poświęcić się na tyle, na ile tego wymagał (Ew. Jana 6:60-66 i Ew. Łukasza 9:57-62). Niezwykle ważnym jest, aby każdy kto rozważa możliwość stania się naśladowcą Jezusa, najpierw usiadł i obliczył koszt tego, co chce zrobić. Jezus ostrzegając o koszcie naśladowania Go, powiedział, "Któż bowiem z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie najpierw i nie obliczy kosztów, czy ma na wykończenie?" (Ew. Łukasza 14:28). J. I. Packer napisał: "Będąc szczerymi nie możemy przemilczeć faktu, że przebaczenie otrzymane za darmo będzie nas w pewnym sensie kosztowało wszystko." ²

Zobaczmy, czego Jezus wymaga od tych, którzy chcą Go naśladować. "Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien" (Ew. Mateusza 10:37). Jezus mówi, że nasza miłość do niego musi być o wiele większa od tej do innych ludzi, nawet do własnych rodzin. Żaden ludzki związek nie powinien w jakikolwiek sposób przeszkadzać w pójściu za Jezusem, nawet jeżeli oznacza to zerwanie tego związku.

"I kto nie bierze krzyża swego, a idzie za mną, nie jest mnie godzien" (Ew. Mateusza 10:38). W czasach Jezusa krzyż był narzędziem tortury i śmierci. Ten kto kocha własne życie bardziej niż Jezusa, nie jest godnym być Jego naśladowcą. Jezus mówi, że poświęcenie się Jemu musi być większe od miłość do samego siebie, nawet jeżeli oznacza to oddanie życia za Niego.

"Tak więc każdy z was, który się nie wyrzeknie wszystkiego, co ma, nie może być uczniem moim" (Ew Łukasza 14:33). Jezus musi być ważniejszy od tego, co posiadamy. Nie możemy być Jego uczniami, jeżeli rzeczy lub to, co jest naszą własnością, kochamy bardziej niż Boga. Jezus wymaga bezwzględnego pierwszeństwa w naszym życiu, gdyż w innym wypadku nie możemy być Jego naśladowcami. Chrystus musi być ważniejszy od rodziny, od nas samych i od tego, co posiadamy.

Powinieneś wziąć pod uwagę inny bardzo ważny element. Dobrodziejstwa wypływające z przyjścia do Chrystusa mają daleko większą wartość od wszystkiego, co poświęcisz, aby Go naśladować. Biskup J. C. Ryle w książce ŚWIĘTOŚĆ wymienił kilka rzeczy, które zawsze powinny być wzięte pod uwagę w obliczaniu kosztów prawdziwego chrześcijaństwa. Streściliśmy je w następujący sposób:

1) Oblicz korzyści i straty. Może stracisz pewne rzeczy tego świata, ale zdobędziesz zbawienie duszy.

2) Oblicz i porównaj chwałę z potępieniem. Może będziesz wyszydzony i potępiony przez zaślepionych grzeszników, ale otrzymasz chwałę od Boga.

3) Oblicz i porównaj tymczasowe przyjemności grzechu ze szczęściem, którego doznajemy będąc sługami Bożymi. Przyjemności oferowane przez świat są płytkie, chwilowe i nie zadawalają. Szczęście i radość, które wypływają z naśladowania Chrystusa, nigdy ciebie nie opuszczą, nawet w chwili śmierci. Ta radość jest trwała i nie zależy od bogactwa oraz okoliczności.

4) Oblicz i porównaj problemy, jakie mogą spotkać ciebie w chrześcijańskim życiu z kłopotami, w których znajdą się niegodziwi skazani na wieczność w piekle. Niełatwo jest zaprzeć się samego siebie, aby wywyższyć Boga, ale jest to niczym w porównaniu z doświadczaniem Bożego gniewu przez całą wieczność. Jeden dzień w piekle będzie o wiele gorszy niż ktokolwiek na ziemi może sobie wyobrazić.3

ODPOWIEDŹ, KTÓREJ OCZEKUJE BÓG: POKUTA I WIARA

Apostoł Paweł przemawiając na Areopagu do tłumu, powiedział o Bogu, "Bóg w prawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy, teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali" (Dzieje Apostolskie 17:30). Jezus mówił także o konieczności pokuty (upamiętania), "Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy podobnie poginiecie" (Łukasza 13:3). Jeżeli Jezus głosił, że osoba, która nie pokutuje (nie upamięta się), zginie, to bardzo ważną rzeczą jest, abyśmy zrozumieli, czym jest pokuta.

Pokuta jest osobistym przyznaniem się przed Bogiem i samym sobą do niegodziwości i zepsucia we wnętrzu własnego serca. Wewnętrzne zepsucie w każdym człowieku owocuje niewymuszonym buntem przeciwko Bożemu autorytetowi i dobrowolnym przekraczaniem Bożych praw. Osoba, która szczerze pokutuje przed Bogiem, widzi własny grzech, a nawet całe swoje życie jako złe i niegodziwe. Z drugiej strony pragnie całkowicie odrzucić życie w grzechu oraz zwrócić się do Boga całym sercem, pragnie żyć w posłuszeństwie wobec Niego. "Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech nawróci się do Pana" (Izajasza 55:7).

Pokuta wymaga porzucenia wszystkich znanych grzechów oraz porzucenia życia dla przyjemności, a od tego momentu wyraża zamiar życia w posłuszeństwie i służbie dla Boga. Paweł napisał do Tesaloniczan: "Nawróciliście się od bałwanów do Boga, aby służyć Bogu Żywemu i Prawdziwemu" (1 Tesaloniczan 1:9).

Pokuta nie jest jedynie strachem przed sądem. Pokuta to nie tylko oczyszczenie życia przez odrzucenie kilku grzechów. Pokutujący grzesznik nienawidzi wszystkich grzechów (szczególnie własnych) łącznie z tymi, które kiedyś kochał oraz odwraca się od nich do Boga, aby kochać Go i służyć Mu na zawsze. Pokuta wymaga radykalnej zmiany w zachowaniu.

Wiara przedstawiona w Nowym Testamencie i której wymaga się od każdego człowieka, to wiara w Osobę. Osobą tą jest Pan Jezus Chrystus; jednak wiara jest czymś więcej niż zaledwie wierzenie w kilka faktów dotyczących Jezusa i Jego śmierci za grzeszników. Tylko ktoś, kto widzi palącą potrzebę, przyjdzie do Chrystusa z prawdziwą wiarą. Osoba przekonana o swoich grzechach zgadza się z Bogiem, że ten postąpiłby sprawiedliwie wysyłając ją do piekła na całą wieczność oraz, że sama jest duchowym bankrutem bez żadnej nadziei. Ten, kto wyraża zbawczą wiarę widzi, nadzieję jedynie w Jezusie Chrystusie. W sprawiedliwym życiu Chrystusa dostrzega jedyną szansę na wypełnienie Bożego prawa. Jest świadomy, że śmierć Chrystusa za grzeszników jest jedyną nadzieją na przebaczenie grzechów. Poddanie się władzy Chrystusa postrzega jako jedyną nadzieję na uwolnienie od pożądliwości, pragnienia samodzielnego kierowania swoim życiem, od pokus tego świata i niewoli grzechu.

Prawdziwa wiara obejmuje całkowite oddanie życia Jezusowi jako Panu i uznanie Jego autorytetu. Słowo "Pan" znaczy władca lub mistrz. Mistrz to osoba, która dla nas jest autorytetem. Kiedy oddajemy się Jezusowi jako Panu zrzekamy się prawa do rządzenia naszym życiem i dobrowolnie uznajemy autorytet Jezusa Chrystusa. "Bo jeśli ustami swymi wyznasz, że Jezus jest Panem i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz" (Rzymian 10:9).

Prawdziwa wiara dotyczy również dobrowolnego posłuszeństwa. Jezus powiedział, "Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną, i Ja daję im żywot wieczny" (Ew. Jana 10:27-28). Naturalnym skutkiem wiary w Jezusa jest naśladowanie Go. Autor Listu do Hebrajczyków pisał o Jezusie, "Stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego" (Hebrajczyków 5:9). Nie możesz oddzielać wiary od posłuszeństwa. Nie chcemy sugerować, że wierzący już więcej nie popełnią żadnego grzechu. Ci, którzy wierzą w Chrystusa, popełniają grzech, ale pragnieniem serca osoby prawdziwie wierzącej i kierunkiem jej życia jest posłuszeństwo Bogu. Prawdziwy chrześcijanin nienawidzi grzechu i pragnie poprzez posłuszne życie podobać się Bogu.

Po rozważeniu tego co do tej pory zostało powiedziane, niezwykle ważnym jest, abyś zastanowił się w głębi serca nad następującymi pytaniami...

CZY CHCESZ ODWRÓCIĆ SIĘ OD WSZYSTKICH GRZECHÓW I ZAMIAST TEGO ŻYĆ SPRAWIEDLIWIE?

CZY CHCESZ ZRZEC SIĘ PRAWA DO RZĄDZENIA WŁASNYM ŻYCIEM I PODDAĆ SIĘ AUTORYTETOWI JEZUSA CHRYSTUSA?

CZY CHCESZ BYĆ POSŁUSZNY JEZUSOWI CHRYSTUSOWI W KAŻDEJ DZIEDZINIE ŻYCIA I STAĆ SIĘ JEGO NAŚLADOWCĄ?

Kiedy rozmyślasz nad powyższymi pytaniami, badaj własne serce używając podanych niżej wskazówek:

1) Nie daj się oszukać fałszywemu pokojowi. Jeżeli wiesz w głębi serca, że Jezus nie zajmuje pierwszego miejsca w twoim życiu, nie jest dla ciebie Panem, to zdecyduj, że będziesz szukał Boga dotąd, aż Go znajdziesz.

2) Rozmyślaj o swoich grzechach. Poproś Boga, aby pokazał tobie, jak zapatruje się na nie. Człowiek nie może przyjść do Chrystusa, dopóki nie zrobi mu się niedobrze od własnych grzechów i nie znienawidzi ich. Pomyśl o liczbie swoich grzechów. Pomyśl o dawnych grzechach popełnianych w czasie buntu przeciwko Bogu. Rozmyślaj o grzechach dokonanych w myślach, słowie i uczynku. Pomyśl o karze, na jaką zasługują twoje grzechy. Pomyśl, że jeżeli umrzesz z nieprzebaczonymi grzechami, to bezgraniczny gniew świętego Boga ukarze ciebie na wieki. Poproś Boga, by dał ci w sercu przekonanie o twoich grzechach i pomógł znienawidzić je, nawet te, które kochasz najbardziej.

3) Uświadom sobie fakt, że nie możesz nic zrobić, aby zbawić samego siebie. Bez Bożego działania w twoim sercu nie możesz być zbawiony. Nie uda ci się, dopóki będziesz polegał na własnych siłach i zdolnościach, aby wyrwać się z tego stanu, albo zaledwie "zdecydujesz się" na naśladowanie Boga. Jedyną nadzieją jest Boże zmiłowanie. Jezus powiedział, "Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga" (Ew. Łukasza 18:27). Dlatego błagaj Ojca o to aby pomógł ci Duch Święty i w modlitwie proś Go, aby uzdolnił cię do pokuty i odwrócenia się od wszystkich grzechów. Proś Boga o pragnienie w sercu, abyś oddał wszystko, co masz, Jezusowi Chrystusowi i Jego uczynił najwyższym Panem twojego życia. Proś Go o zmianę w sercu i błagaj o miłosierdzie.

Nie zaniedbuj także środków, które dał Bóg, aby ciebie oświecić. Przy każdej okazji idź słuchać zwiastowania Bożego Słowa. Czytaj Biblię i myśl o tym, co ona mówi. W poszukiwaniu Boga mogą pomóc ci następujące fragmenty Pisma Świętego: Rzymian 3:10-18, Psalm 51:1-17, Ew. Łukasza 18:9-14, Izajasza 53:3-12 (wiersze te mówią o Jezusie Chrystusie) i Ew. Łukasza 5:12-13.

Czytaj Biblię - Słowo Boże

Zapoznaj się dokładniej z Bożym Prostym Planem Zbawienia. A jeżeli będziesz miał jakiekolwiek pytania, lub pragnienie aby rozpocząć regularne studium Pisma Świętego, albo otrzymać bezpłatnie Nowy Testament Pana Jezusa Chrystusa, napisz do nas: CMS - Chrześcijańska Misja; skrytka pocztowa nr 328; PL 50 - 950 Wrocław 2; Polska.

Takim było Twoje życie!

Fragmenty Biblii wzięte z PISMA ŚWIĘTEGO STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU, NOWY PRZEKŁAD, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa, 1976.