Każdy, kto czyta Świętą Biblię z najmniejszą choćby uwagą nie omieszka zauważyć, że więcej niż połowa jej treści odnosi się do jednego narodu, Izraelitów. Czytający dostrzega również, że odrębne są zarówno stosunki Izraelitów z Bogiem, jak i rady, których Bóg im udziela. Oddzieleni od reszty ludzkości dostępują ugody z Jahweh, który składa im specyficzne przyrzeczenia, nie dane żadnemu innemu narodowi. Ich odrębna historia opowiedziana jest w Starym Testamencie jako bezpośrednia narracja, oraz przepowiednie – wzmianki o innych narodach pojawiają się o tyle, o ile dotyczą one Żydów. Wydaje się także, że wszystkie wiadomości, porozumienia Jahweh z Izraelem jako narodem, odnoszą się do całej Ziemi. Wierzącemu i posłusznemu narodowi obiecana jest doczesna wielkość, bogactwo i siła, natomiast naród niewierzący i nieposłuszny, ma być rozproszony “między wszystkie narody, od kończyn ziemi i aż do kończyn ziemi” (5 Mojżesza 28:64). Nawet przyrzeczenie Mesjasza jest błogosławieństwem dla “wszystkich rodzin Ziemi”.

Kontynuując swoje badania, student znajduje w Piśmie Świętym szeroką wzmiankę o innym, odrębnym organizmie, zwanym Kościołem. Organizm ten, również jest w swoistych stosunkach z Bogiem i, podobnie jak Izrael, otrzymał od niego specyficzne obietnice. Ale na tym podobieństwo się kończy, a zaczyna najbardziej uderzająca różnica. Zamiast uformowania się wyłącznie z naturalnych przodków Abrahama, Kościół jest organizmem w którym odrębność narodu żydowskiego od innych narodów została zatracona. Kościół jest narodzeniem, a nie jedną z umów. Zamiast posłuszeństwa przynoszącego nagrodę w postaci doczesnej wielkości i bogactwa, Kościół jest uczony cieszyć się ze strawy i odzienia. Uczony jest spodziewać się prześladowań i nienawiści. Łatwo jest również zauważyć, że właśnie Izrael wyraźnie powiązany jest z doczesnymi i świeckimi rzeczami, tak samo jak wyraźnie Kościół jest powiązany jest ze sprawami duchownymi i niebieskimi.

Ponadto, Pismo Święte pokazuje czytającemu, że ani Izrael ani Kościół nie istniały wiecznie. Każde z nich ma zapisany początek. Zaczątek Izraela odnajdujemy w przywołaniu Abrahama. Szukając zatem narodzin Kościoła, czytający dowiaduje się, (w przeciwieństwie może do swych oczekiwań, gdyż prawdopodobnie został nauczony, że Adam i Patriarchowie należą do Kościoła), że ten z pewnością nie istniał wcześniej, ani podczas ziemskiego życia Chrystusa, ponieważ odnajduje Chrystusa mówiącego jeszcze o Swym Kościele, jako o przyszłości: (Ewangelia św. Mateusza 16:18) “I na tej opoce zbuduję Kościół mój".

Czytający dowiaduje się również (List Pawła do Efezjan 3:5-10), że Kościół jest nie raz wspominany w Starym Testamencie jako przepowiednia, ale był, w tamtych czasach tajemnicą “ukrytą w Bogu". W Piśmie Świętym odnajduje on narodziny Kościoła w Dziejach Apostolskich, oraz przerwanie jego kariery na Ziemi w Pierwszym liście Pawła do Tesaloniczan 4 rozdział.

Czytający odnajduje również, w biblijnym podziale rasy inną klasę, rzadko wspominaną, oraz różniącą się pod każdym względem, to albo od Izraela, albo od Kościoła – POGAN. Porównanie Żydów, pogan, i Kościoła jest pokrótce przedstawione w następujących miejscach Pisma:

Żydzi - Poganie - Kościół

List do Rzymian 9:4,5 - List do Efezjan 2:11,12 - List do Efezjan 1:22,23

Ewangelia Jana 4:22 - List do Efezjan 4:17,18 - List do Efezjan 5:29-33

List do Rzymian 3:1,2 - Ewangelia Marka 7:27,28 - 1 list Piotra 2-9

Porównując to, co jest zapisane w Piśmie odnośnie Izraela i Kościoła (Zgromadzenia), czytający zauważy, że w pochodzeniu, powołaniu, obietnicach, sposobie oddawania czci Bogu, zasadach zachowania, oraz przeznaczeniu występują same różnice.

I rzekł Pan do Abrama: Wynijdź z ziemi twej, i od rodziny twojej, i z domu ojca twego, do ziemi, którąć pokażę. 1 Moj. 12:1

Albowiem Pan, Bóg twój, prowadzi cię do ziemi tej dobrej, do ziemi, gdzie są potoki wód, źródła i przepaści wynikające po dolinach i po górach; Do ziemi obfitej w pszenicę, i w jęczmień, i w wino, i w figi, i w jabłka granatowe; do ziemi hojnej w oliwę i w miód; Do ziemi, w której bez niedostatku jeść będziesz chleb, a na żadnej rzeczy schodzić ci nie będzie; do ziemi, której kamienie są żelazo, a z jej gór miedź kopać będziesz. 5 Moj. 8:7-9

Kto się tedy uniży jako to dziecię, tenci jest największym w królestwie niebieskiem. Mat. 18:4

Oczywiście nie oznacza to, że pobożny Żyd, po śmierci, nie poszedł do nieba. Różnica polega na tym, że zachętą do pobożności w tym wypadku była nagroda doczesna (ziemska), a nie niebieska. Nie trzeba więc mówić, że w tym obecnym okresie Łaski, zarówno Żydzi, jak też każdy inny może być zbawiony nie inaczej, jak tylko przez uwierzenie w Pana Jezusa Chrystusa, dzięki czemu narodzi się na nowo (Ewangelia Jana 3:3,16 ) i zostanie wówczas ochrzczony w “jedno ciało” (1 list do Koryntian 12:13), którym jest Kościół (List do Efezjan 1:22,23). W Kościele różnica pomiędzy Żydami, a poganami zanika. (1 list do Koryntian 12:13, List do Galacjan 3:28, List do Efezjan 2:11 1 list do Koryntian 12:2,).

Ale Ja wam powiadam: Żebyście się nie sprzeciwiali złemu, ale kto by cię uderzył w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi; Mat. 5:39

W wyznacznikach sposobu oddawania czci Bogu, również znajdujemy różnicę. Izrael mógł czcić Boga tylko w nielicznych miejscach zachowując względem niego dystans - kontaktując się z nim poprzez kapłana. Kościół, niezależnie od tego czy gromadzi tylko dwie czy trzy osoby, ośmiela się wchodzić w styczność z tym co najświętsze, oraz składa się z samych tylko kapłanów. Porównaj:

Boć to wam powiadamy słowem Pańskiem, że my, którzy żywi pozostaniemy do przyjścia Pańskiego, nie uprzedzimy onych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan z okrzykiem, a głosem archanielskim i z trąbą Bożą zstąpi z nieba, a pomarli w Chrystusie powstaną najpierwej. Zatem my żywi, którzy pozostaniemy, wespół z nimi zachwyceni będziemy w obłokach naprzeciwko Panu na powietrze, a tak zawsze z Panem będziemy. 1 Tes. 4:15-17

Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się. I dano jej, aby się oblekła w bisior czysty i świetny,; albowiem bisior są usprawiedliwienia świętych. I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe. Obj. 19:7-9

Błogosławiony i święty, który ma część w pierwszem zmartwychwstaniu; albowiem nad tymi wtóra śmierć mocy nie ma; ale będą kapłanami Bożymi i Chrystusowymi, i będą z nim królować tysiąc lat. Obj. 20:6

Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego. ... Mówię tedy: Azaż się potknęli, aby padli? Nie daj tego Boże! Ale przez ich upadek doszło zbawienie pogan, aby je do zawiści przywiódł. ... Albowiem jeźliś ty jest wycięty z oliwy, z przyrodzenia płonnej, a przeciwko przyrodzeniu jesteś wszczepiony w dobrą oliwę, jakoż daleko więcej, którzy są według przyrodzenia, wszczepieni będą w swoję własną oliwę! Bo nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! tej tajemnicy, (żebyście nie byli sami u siebie mądrymi), iż zatwardzenie z części przyszło na Izraela, póki by nie weszła zupełność pogan. A tak wszystek Izrael będzie zbawiony, jako napisano: Przyjdzie z Syonu wybawiciel i odwróci niepobożności od Jakóba. Rzym. 11:1,11,24-26

Pan Jezus jest Wiecznym Synem Bożym. On przyszedł jako prawdziwy człowiek "...Bóg objawiony w ciele." On zszedł z nieba, aby wykonać dzieło zbawienia. Zgubiony grzesznik może być uratowany - ty i ja. Kto wiedząc o tym fakcie zlekceważy go, temu nie można pomóc w żaden sposób. Lepiej by było takiej osobie, gdyby się nigdy nie urodziła. Chrystus nie był założycielem religii. Rzeczywiste, biblijne chrześcijaństwo nie jest ludzkim wymysłem, nie jest religią obok wielu innych. Pan Jezus objawił nam żywego Boga. On mógł powiedzieć: "Kto mnie widzi, widzi Ojca". (Jan 14,9) On mógł powiedzieć: "Jam jest prawda". (Jan 14,6) Czy Mahomet nakarmił 5 chlebami i 2 rybami 5000 mężów? Czy Budda uzdrawiał ślepych, Konfucjusz wskrzeszał z martwych? Oni wszyscy zostali złożeni w grobie tak, jak każdy śmiertelnik. Tylko jeden zmartwychwstał, Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel Świata! On mógł o sobie powiedzieć: "Jam jest zmartwychwstanie i życie". Czy ktoś kiedykolwiek odważył się tak o sobie powiedzieć? Jezus rzekł do Piłata: "Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy kto jest z prawdy, słucha głosu mego" (Jan 18, 37). Czy Ty słuchasz Jego głosu? On chce Tobie dać prawdziwy pokój, wieczną radość i mieszkanie w domu Ojca. Ugnij się przed Nim, wyznaj swoje grzechy i uwierz, że On także dla Ciebie spełnił dzieło wykupienia. "Kto wierzy w Syna ma żywot wieczny" (Jan 3,36)