Sciezka odlaczenia

W naszych czasach wielu wierzacych zajmuje miejsce zewnetrznego odlaczenia, oddzielenia sie od koscielnych systemow, ale ich codzienne zycie pozostaje niezalezne od tego. List do Filipian pokazuje nam postepowanie tych, ktorzy mogli smialo powiedziec: "Albowiem my jestesmy obrzezaniem, ktorzy przez Ducha Bozego sluzymy i chlubimy sie w Chrystusie Jezusie, a w ciele ufnosci nie pokladamy" (roz. 3,3). Istnieja 4 cechy charakteryzujace tych, ktorzy w wierze urzeczywistniaja jednosc z Chrystusem uwielbionym po prawicy Bozej. Postepowanie wierzacego, ktory nie szuka niczego na ziemi, ale prawdziwie oczekuje Pana Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela, jest wypelnione zyczeniem i postanowieniem serca, aby Chrystus byl dostojnie wyslawiony w jego ciele albo przez zycie, albo przez smierc (rozdz. 1,20). Czy moze byc cos piekniejszego i bardziej blogoslawionego niz to, ze czlowiek, przez ktorego szatan sprowadzil nieslawe na imie Boze oraz niedole i narzekanie na stworzenie, stal sie naczyniem, przez ktore Chrystus bywa dostojnie wywyzszony? Przewodnia zasada takiego zycia jest: "Albowiem dla mnie zyciem jest Chrystus, a smierc zyskiem". Zadziwiajace dzialanie! W sercu wiernego slugi Pawla Chrystus zastapil wszystko inne. Jak bardzo milowal on swietych i dbal o ich pomyslnosc, poswiecajac sie swej sluzbie i swej pracy, jednak nic nie zajelo pierwszego miejsca w jego stosunku do Pana. Chrystus byl motorem jego dzialania, jego sila, osrodkiem jego mysli. Przez Niego jedynie wierzacy jest zdolny mierzyc wszystko Boska skala, wyznaczyc wszystkiemu odpowiednie miejsce. Zadziwiajaca i wspaniala jest sciezka, kierowana ta pobudka i celem oraz blogoslawiona, poniewaz Chrystus w ten sposob bywa w naszym ciele wywyzszony! Sciezka Jego swietych jest dzis malo widoczna. Jako calosc bardzo obnizylismy nasz stan duchowy i niejednokrotnie pozwalamy sobie na drogi i nawyki, ktore osadzaja nasze stanowisko wskazane przez Pana. Czy nasza nieczulosc jest tak wielka, a nasze duchowe uczucia przytlumione albo utracone, ze nie zauwazamy wielkiej sprzecznosci miedzy naszym stanowiskiem a postepowaniem? Niech w tych ostatnich czasach Bog uprzytomni nam, jakie stanowisko i jaki udzial posiadamy w Jego Synu Jezusie Chrystusie! Jesli jestesmy swiadomi naszej mocy, ktora jest nam dana w Nim, wtedy tez nasze zycie odpowiada Jego woli, z Nim bowiem jestesmy jedno w chwale. Wowczas Chrystus bedzie objawiony w nas w tym, czym On jest w Swej chwale i pieknosci, a nasza sciezka bedzie niebianska dzieki "postepowaniu, przedsiewzieciu, wierze, nieskwapliwosci, milosci, cierpliwosci" (2 Tymot. 3,10) w trudnosciach i probach ostatnich czasow. Jako druga ceche na drodze odlaczenia apostol Pawel w rozdzialach 2 i 3 wymienia wlasciwosci usposobienia. Pokora, laska oraz bezinteresownosc, ktore byly w Chrystusie Jezusie, maja decydowac o naszym usposobieniu, jak bylo u Pawla, Tymoteusza, Epafrodyta oraz innych. Pozostan martwym dla grzechu i ciala to "obrzezanie", przeciwienstwem czego jest "rozdwojenie" uznawane przez cialo. A wiec mamy dac dowody tego obrzezania, sluzac przez Ducha Bozego i chlubiac sie w Chrystusie Jezusie, a w ciele ufnosci nie pokladajac. Czlowiek cielesny nie jest zdolny do tego - tak szlachetny, jak i podly. Na miejscu wlasnego ja i ciala (wyrazenie to odnosi sie do religijnego czlowieka) jest Chrystus i Duch Swiety. Taka droga jest pelna pociechy i blogoslawienstwa dla Jego swietych, miesci w sobie spolecznosc z niewidzialna Glowa oraz pomoc Jego zawsze trwajacej sily. List ten zapewnia nas, ze jestesmy odosobnionym ludem na ziemi, poniewaz weszlismy w nowe polaczenia. "Nasze obywatelstwo jest w niebiosach", co stanowi pocieche na tej drodze. Mamy przywilej, aby swiadczyc o tym, ze w najwyzszym stopniu jestesmy obywatelami "znacznego miasta, miasta majacego grunty, ktorego budowniczym i tworca jest Bog". W gorze, gdzie On przebywa, znajduje sie nasza ojczyzna i nasz dom rodzinny, dlatego jest oczywiste, ze jestesmy tutaj cudzoziemcami i pielgrzymami.

Przez wiare mozemy juz teraz korzystac w Duchu z naszej niebianskiej czastki. Obysmy zatem zwazajac na prawa, ktore nasz Pan posiada do nas, prowadzili zycie bedace dowodem, ze jestesmy niebianskimi obywatelami i ze nasza ojczyzna znajduje sie w gorze. Czy uwazamy za niestosowne domaganie sie, aby swieci zachowali tu na ziemi charakter cudzoziemcow? Powinnismy gleboko odczuwac, ze nie zdolamy dostatecznie dac wyraz temu, jak bardzo zwiazki z Chrystusem w chwale oddzielaja nas od tego swiata. Jedynie Pan moze oswiecic nasze serca, abysmy pojeli wielkosc naszego powolania. Czwarta cecha drogi odlaczenia polega na tym, ze chodzacy po niej zdola sie wzniesc nad okolicznosciami i posiada moc w Chrystusie, czyniaca go od wszystkiego niezaleznym. Swiadomosc, ze Chrystus we wszystkich okolicznosciach zupelnie wystarcza, wypelnila serce apostola Pawla tak, ze mogl powiedziec: "Nauczylem sie przestawac na tym, co mam. Umiem i unizac sie, umiem i obfitowac; wszedzie i we wszystkim jestem wycwiczony, i nasyconym byc, i glod znosic i obfitowac, i niedostatek cierpiec. Wszystko moge w Chrystusie, ktory mie posila" (Filipian 4,11-13). Oblegany przez zadania i doswiadczenia doznal zupelnej mocy Bozej, tak ze myslac o tych, ktorych troska i niepokoj o niego rozczulaly i cieszyly jego serce, mogl powiedziec: "A Bog moj napelni wszelka potrzebe wasza wedlug bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie" (w.19). Sa to wspaniale znamiona zycia niebieskiego czlowieka na ziemi, ktory wie, ze jest zlaczony z Chrystusem w chwale. Z tego powodu tez nie tylko moze odsunac wszystko, co moze mu ofiarowac swiat, ktory odrzuca jego Pana, lecz takze ze wzgledu na Niego jest w stanie wyrzec sie rzeczy dozwolonych. Owa sciezka laczy sie z wyrzeczeniem i z samozaparciem, ale jest oslodzona przez Panskie uczestnictwo i pomoc. Niechaj On, Ktory na drodze do Damaszku objawil sie apostolowi jako swiatlo przewyzszajace blask slonca i przyswiecajace mu na jego calej drodze, pozwoli swiecic Swemu swiatlu w sercach wszystkich Swoich umilowanych. Niech napelni ich Soba tak, aby ich radoscia i szczesciem bylo kroczenie z Nim sciezka odlaczenia, az On Przyjdzie.

Pan Jezus jest Wiecznym Synem Bozym. On przyszedl jako prawdziwy czlowiek "...Bog objawiony w ciele." On zszedl z nieba, aby wykonac dzielo zbawienia. Zgubiony grzesznik moze byc uratowany - ty i ja. Kto wiedzac o tym fakcie zlekcewazy go, temu nie mozna pomoc w zaden sposob. Lepiej by bylo takiej osobie, gdyby sie nigdy nie urodzila. Chrystus nie byl zalozycielem religii. Rzeczywiste, biblijne chrzescijanstwo nie jest ludzkim wymyslem, nie jest religia obok wielu innych. Pan Jezus objawil nam zywego Boga. On mogl powiedziec: "Kto mnie widzi, widzi Ojca". (Jan 14,9) On mogl powiedziec: "Jam jest prawda". (Jan 14,6) Czy Mahomet nakarmil 5 chlebami i 2 rybami 5000 mezow? Czy Budda uzdrawial slepych, Konfucjusz wskrzeszal z martwych? Oni wszyscy zostali zlozeni w grobie tak, jak kazdy smiertelnik. Tylko jeden zmartwychwstal, Jezus Chrystus, Syn Bozy, Zbawiciel Swiata! On mogl o sobie powiedziec: "Jam jest zmartwychwstanie i zycie". Czy ktos kiedykolwiek odwazyl sie tak o sobie powiedziec? Jezus rzekl do Pilata: "Ja sie narodzilem i na to przyszedlem na swiat, aby dac swiadectwo prawdzie. Kazdy kto jest z prawdy, slucha glosu mego" (Jan 18, 37). Czy Ty sluchasz Jego glosu? On chce Tobie dac prawdziwy pokoj, wieczna radosc i mieszkanie w domu Ojca. Ugnij sie przed Nim, wyznaj swoje grzechy i uwierz, ze On takze dla Ciebie spelnil dzielo wykupienia. "Kto wierzy w Syna ma zywot wieczny" (Jan 3,36)

RLCh - Rozpowszechnianie Literatury Chrześcijańskiej; ul Fabryczna 18; 98-400 Łódź; Polska.